Akt ofiarowania się Zgromadzenia Sióstr Cierpiących na służbę Bożą w dniu Nawiedzenia Matki Bożej

O, Maryjo! Matko wszystkich cierpiących, wejrzyj na nas, niegodne służebnice twoje, tak tu u nóg twoich zebrane, jako i gdzie indziej pozostające i przyjmij nas na nowo pod swoją opiekę, o którą Cię błagać przychodzimy. Uroczystość dzisiejsza Nawiedzenia Twego przypomina nam tę twoją miłość najczulszą, dla której dość usłyszeć o czyim cierpieniu i potrzebie, aby zaraz porzuciwszy swoje ustronie biegnąć ku jego wspomożeniu; tę miłość czynną, cierpliwą i wytrwałą, z jaką przez trzy miesiące służyłaś matce sługi Syna twego; tę miłość duchową i szczodrobliwą, przez którą sprowadziłaś na ten dom wielkie łaski i błogosławieństwo Boże. O, Matko przenajdroższa, my chcemy naśladować tę miłość twoją, my z miłości ku Tobie i Synowi twemu chcemy przyjąć wszystkich chorych i cierpiących, chcemy być gotowe biec, gdzie cierpienie zawita, chcemy cierpliwie i wytrwale spełniać wszelkie koło cierpiących posługi z zaparciem siebie, ze znoszeniem wszelkich niewygód i z narażeniem zdrowia i życia swego. Chcemy na wzór Twój pociągać ich do Boga i sprowadzać na każdy dom, przez nas nawiedzany, łaski i błogosławieństwo Boże. Ale, Pani nasza, pomnij na słabość, niedołęstwo i niestałość naszą i racz nas wzmocnić swoją przyczyną i opieką, daj nam przejąć się tym uczuciem współcierpienia, jakim twoje serce było przejęte. Rzuć z twego serca gorejącego miłością iskierkę świętego zapału do serc naszych, aby tym świętym ogniem zapalone, były gotowe do znoszenia wszystkich trudów i poświęceń dla miłości twego Syna z weselem.
 
O, Maryjo nieustającej pomocy, która od samego początku naszego Zgromadzenia wspierałaś nas nieustannie swoją przemożną pomocą i otaczałaś swoją wszechwładną opieką, oto my Ciebie obieramy dziś na nowo za naszą Panią, Matkę, Mistrzynię i Opiekunkę i ofiarujemy się Tobie tytułem niewolnic na własność zupełną, abyś rządziła nami i wszystkim, co do nas należy według woli Twojej i Boskiego twego Syna. Przyjmijże nas na zawsze za swoje i wspieraj nas i nadal nieustannie we wszystkich naszych pracach tak wewnętrznych, jak zewnętrznych, we wszystkich naszych pokusach i trudnościach, i walkach, we wszystkich naszych posługach tak względem ciała, jak i duchowych, abyśmy wsparte twą przemożną pomocą mogły wytrwać w naszym powołaniu do końca. Błogosław, o Maryjo, wszystkie swoje służebnice i córki, a siostry cierpiących, tak tu obecne, jak nieobecne, tak teraźniejsze, jak i przyszłe i zamknij je wszystkie w opiece twego Serca na zawsze. Błogosław naszym ojcom duchowym, naszym rodzinom, naszym fundatorom i dobrodziejom, naszym chorym i cierpiącym, aby wszyscy doznali niewymownych skutków błogosławieństwa twego na duszy i ciele.
 
Św. Józefie, którego Opatrzność Bożą postawiła opiekunem dziewictwa naszej Przenajświętszej Pani i Matki i w tajemnicy nawiedzenia, i we wszystkich okolicznościach Jej życia, który jesteś niebieskim stróżem wszystkich dziewic Bogu poświęconych, który wspierałeś nas od początku widoczną opieką swoją i nigdy dotąd nie zawiodłeś ufności naszej. Oto my dziś na nowo obieramy Cię za swego Opiekuna i Stróża, błagamy Cię, abyś nas przemożną opieką swoją zawsze otaczać raczył i bronił nas od wszystkich nieprzyjaciół widomych i skrytych i ratował we wszystkich niebezpieczeństwach wiadomych i niewiadomych, i przybywał na pomoc we wszystkich potrzebach i wtedy, gdy Cię wzywamy, i gdy nie pamiętamy o potrzebie tej pomocy, abyśmy wspierane twą opieką mogły służyć wiernie Jezusowi Twemu i w tej służbie i same się uświęcały, i drugich doprowadzić do niego mogły. Obyśmy współcierpiąc z bliźnimi dla miłości Chrystusa wspólnie też z nimi i z Nim radować się wiecznie mogły. Amen.

W: Wybór pism O. Honorata Koźmińskiego, cz. 2, Warszawa 1983.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz